Hayallerde özlemle canlanan ama kelimelere döküldüğünde tam anlamıyla anlatılamayan harikalar diyarıdır.
Bahar gelince morlu beyazlı haşhaş tarlaları arasından geçerek lojman kapısından girmek, yıldırımlar şimşekler eşliğinde yağmurlarda ıslanmak kimi zaman doluya tutulmaktır..
Yaz geldiğindeyse kapsül taşıyan kamyonlara selam çakmak, olması gereken bir ritüeli gerçekleştirmektir böylece. Sonra yonca yapraklarından ve çiçeklerinden taç/koyle yapmak, ev önünde piknik yapmak, oynarken evi en yakın olanda sulanmaktır..
Taze biçilmiş mis gibi çimen kokusu eşliğinde maçlardır, yüzmektir havuzda doyasıya. Çay bahçesinde gazoz içmek, kapak toplamak ve misket oynamaktır ütmek için. Mermer aramaktır seksek oynamak için. Kimi zamansa aynı kıza/çocuğa aşık olmaktır ama nefret etmemektir illa sevmektir..
Son baharda hoş gelen serinliğe rağmen son bisiklet turlarıdır, arkadaşınla Sultandağ manzarası eşliğinde dertleşmelerdir, yürüyüşlerdir, yağmur yağmadan çim tepeye son vedadır..
Ağaçlar kalan son yeşil yapraklarını da sarartırken 2. durakta siyah/mavi önlüklü çocuklar demektir AAF ağzına kadar ders kitabı dolu sırt çantalarıyla..
Kışların ise sert geçmesi demektir ama bu da bir eğlence vesilesidir. Evinin önüne herkesten önce ve en büyük kardan adamı yapabilme yarışıdır, kar topu oynamaktır hep beraber, ellerin ayakların donsa da soğuktan ısrarla eve dönmemektir, kar tatili nedir bilmemektir..
Kantinden veresiye abur cubur almaktır, spor salonunda müsamerelerdir, sünnet düğünleridir. Önünden geçtiğin her eve selam verebilmektir. Öylesine geniş bir aile olmaktır ki, terk etsen de unutamamak yine bu gruba üye olmaktır AAF.
Kısacası KENDİNİ ÖZEL HİSSETMEKTİR…
Babası Uğur ERKAYMAZ Bey’in bir dönem Bolvadin Afyon Alkaloidleri Fabrikasında görev yaptığı döneme özlemini duyduğu Bolvadin’e ve fabrikaya ithafen yazdığı Şiiri.
Gönüllü Bolvadin elçiliği yapan Ayşegül ERKAYMAZ Hanımefendiye teşekkür ediyoruz.
BOL-DAV BOLVADİNLİLER DAYANIŞMA VAKFI
